Tradycja czy nowoczesność

Czy Ty też tak masz, że zastanawiasz czemu nie pasujesz do reszty, albo nie jesteś ideałem? "Twój czas jest ograniczony, więc nie marnuj go na byciem kimś, kim nie jesteś" Steve Jobs Ostatnie nerwowe sytuacje sprawiały, że zaczęłam się zastanawiać czy jest ze mną coś nie tak. Zostałam odrzucona przez niektóre osoby i stwierdziłam, że musi to być moja wina. Znalazł mnie jednak cytat (tak, to on znalazł mnie, a nie na odwrót). Przypomniał mi, że jednak to ja decyduję z  kim jestem i kto spędza czas w moim towarzystwie. Wynikiem mojego zagubienia było to, że zastanawiałam się co powinnam zmienić, żeby zostać docenioną i zaakceptowaną przez wszystkich. Po narzekaniu o tym, że świat jest zły i mnie nie rozumie (bunt jak u nastolatki - bez sensu i logiki), koleżanka, określmy jako D., napisała mi w wiadomości coś ciekawego. Powinnam się skupić na kimś, kto doceni mnie za to jaka jestem i olać tych, którzy tego nie widzą, jaką wartościową jestem osobą. Proste, co nie?

Na samym początku ten wpis miał tylko tytuł. Później było kilka słów. Dlaczego? Miał być napisany w bardzo zgorzkniałym stylu, a później bym tego żałowała, bo myśli się tak tylko przez chwilę, ale później całą sytuację widzi się inaczej. Dlatego najpierw zacytuję dzięki wujkowi Google i cioci Wikipedii, co to jest smutek. "Smutek  – emocjonalny ból powiązany z uczuciem niekorzystnej sytuacji, stratą, rozpaczą, żałobą, żalem, bezradnością oraz rozczarowaniem. Osoba doświadczająca smutku może stać się cicha lub letargiczna i może wycofywać się od innych. Przykładem poważnego smutku jest depresja. Płacz często wskazuje na smutek. Smutek jest jedną z sześciu podstawowych emocji, opisywanych przez Paula Ekmana, wraz ze szczęściem, złością, zaskoczeniem, strachem i wstrętem." Czyli smutek to jedno z podstawowych emocji, nie da się go uniknąć. Można jednak z nim walczyć. Są różne kroki, moje wyglądają następująco: płacz odrętwienie praca. Płacz. Forma wyrzucenia z

Szukałeś/aś kiedyś szybkiej drogi do sukcesu? Ja tam szukałam, a ze mną wielu znajomych. Czy istnieje jakaś droga na skróty? Wydaje mi się, że nie. Wymienię główne 3 czynniki, które za to odpowiadają: praca motywacja pomysł. Zacznę od tego ostatniego. Jak to w wszystkich książkach biznesowych pisze: "miej pomysł na siebie". No i popatrz, masz tę drogę do sukcesu, nie, żeby coś, ale sama bym nie zgadła (sarkazm mi się włączył co do tych mądrości od siedmiu boleści). Czy ja sama o tym nie wiedziałam? Jednak trzeba przyznać im rację, bo to jedyna oczywistość jaka jest. Z konkretnym pomysłem czy to na biznes czy na siebie samego, określamy jasno nasz cel do którego chcemy dążyć. Na pewno jak się zobaczy jakieś światełko w tunelu to łatwiej wyjść z ciemności i właśnie od tego jest pomysł (nie bez powodu emotką pomysłu jest żarówka 😉 ). Ostatnio na próbie chóru nasza chórmistrzyni Miłka wspomniała o pokazie ukrytych talentów na warsztatach. A może właśnie to on jest Tw

Myślałeś/aś kiedyś, że Twoje życie to czysty bałagan? Często mi się to zdarza. Zadajmy sobie jednak  pytanie jaki może być rodzaj bałaganu? Moim zdaniem jest on w związku z: niechlujstwem, lenistwem, poddaniem się, wzięciem na swoje ramiona zbyt dużej ilości obowiązków. Zaczęłam tego posta pisać w momencie, kiedy wyprowadzałam się z akademika, czyli daaaaawno temu. Jak chomik chowałam po szafkach, półkach, szafeczkach czy pudełkach różnego rodzaju drobiazgi, które przecież miały się w przyszłości przydać. Może i czasami sięgałam po te rzeczy, ale czy było warto je trzymać dla takiego ciężaru i zaśmiecenia? Tak samo jest z naszym życiem. Zabieramy się za miliony rzeczy jednocześnie (przynajmniej ja tak mam), poświęcamy temu bardzo dużo uwagi, a na samym końcu uświadamiamy sobie, że może i jest to przyjemne mieć jakieś tam umiejętności dodatkowe, ale czy nie warto było ten czas i nerwy poświęcić na coś co się kiedyś przyda? Nie twierdzę, że nie należy szukać zajęć, które

Zawsze staramy się otaczać osobami którym się ufa, ale jak to określić? Jaki jest sposób na to, że można się dowiedzieć czy ktoś jest godny naszego zaufania? Niestety nie ma złotego środka. Tak właśnie, nie da się tak od razu powiedzieć czy poznana osoba jest taką, której można powierzyć każdą tajemnicę. Potrzeby jest tutaj: czas, twarda dupa, nadzieja, że ktoś taki istnieje. Z czasem jest tak, że ma się go dużo, ale przecieka przez palce nieubłaganie. Czy warto go marnować na ludzi, którzy nie są godni zaufania? Zaskoczę Was tutaj, bo uważam, że tak. Dlaczego? A jak niby znajdziemy tych którym można zaufać? Napotykanym osobom poświęcamy nasz cenny czas, żeby można było określić ich stosunek do Nas i ich wierność. Zabrzmiało to jakby nasze znajomości były  związkami partnerskimi, ale gdyby nie patrzeć na tym polegają przyjaźnie! Mamy nie tylko ufać swoim partnerom życiowym (mąż, żona, narzeczony, narzeczona, dziewczyna czy chłopak), ale też najlepszym przyjaciołom, bo to

W naszym życiu bardzo często biegniemy gdzieś przed siebie, a zapominamy jednak, że wokół nas jest tyle wspaniałych miejsc i istot! Kiedy ostatnio choć na chwilę przestałeś/aś myśleć o negatywnych sytuacjach? Ostatnio w moim życiu się pozmieniało, odeszła bliska mi osoba. Właśnie ta sytuacja spowodowała, że musiałam w tym moim zabieganym życiu zwolnić i spojrzeć na to co się dzieje. Miało to swoje negatywne skutki, ale też dało coś pozytywnego. To wtedy zauważyłam, że studenci są różni i potrafią się bawić każdy z osobna w bardzo kolorowy sposób. Ich uśmiech, łzy szczęścia, okrzyki i śpiewy zachęcały do zabawy wszystkich w około. Można się zatrzymać i wtedy zobaczyć, że Pani za ladą się do nas uśmiechnie jeśli tylko My też to zrobimy. Każdy odpowie uśmiechem na uśmiech! Jeśli zamienisz słówko z kimś obok i poświęcisz trochę uwagi sprawi, że dla tej osoby dzień stanie się lepszy, a Ty mając to uczucie także poprawisz sobie humor!  Jako postronna osoba zauważyłam też, że

Kojarzysz może ludzi, którzy są zawsze dla Ciebie mili, ale gdy tylko się odwracasz obgadują Cię w każdy najgorszy sposób? Pomijając fakt, że napotkałam w życiu kilka takich osób to zastanawiałam się czemu właściwie tak robią. Załóżmy na to, że taka osoba, obgadując nie osiągnie niczego korzystnego z takiej wypowiedzi, to po co właściwie coś takiego robić? Po dłuższym zastanowieniu może być kilka powodów. Po pierwsze taka osoba w ten sposób poprawia swoją własną samoocenę. Pokazując czyjeś wady, przy okazji je wyolbrzymiając (lub nawet je zmyślając) stara się pokazać, że ta wada właściwie u niego/niej nie występuje (choć nigdy nie wiadomo 😋). Stara się też wtedy pokazać z jak najlepszej strony ukazując swoje zalety (pomińmy fakt, że obgadywanie kogoś za plecami nie należy do cech pozytywnych). Jeżeli takim osobom coś nie wychodzi w życiu to szukają swojej "ofiary" i jak najszybciej działają na jej niekorzyść. Mogą nawet próbować Cię podpuszczać do wykonania jakiejś gł

Każdy z Nas ma jakiegoś "potwora w szafie". Mój trwał przez 3 lata. Od czasu do czasu lubi o sobie dać znać, że ciągle tam jest i czeka na moje potknięcie, a może tak właściwie przypomina, że w każdej chwili wszystko może runąć mi na głowę?  Gdybym nie potknęła się kilka lat temu ciągle byłabym ufną dziewczynką, wierzącą, że wszystko mogę i wszystko mi się należy. To nie prawda! W życiu trzeba sobie na wszystko zapracować. Niektórzy muszą ciężej na coś pracować, ale z moich spostrzeżeń mogę śmiało powiedzieć, że jeżeli na czymś bardzo Ci zależy możesz dużo wypracować. Należy jednak pamiętać, że jest kilka czynników na które nigdy w życiu nie będziemy mieli wpływu: człowiek, złośliwość rzeczy martwych, los. Każdy z Nas na pewno kiedyś poznał osobę, którą uważał za bardzo dobrego znajomego, ale kiedy zaczęło się wszystko sypać, ta osoba miała to gdzieś, odsunęła się od Ciebie, a może nawet zdradziła. To niestety jedno z najsmutniejszych wydarzeń jakie

Urodziny. Jedno słowo, a dla niektórych jest to słowo klucz do wpadania w panikę. Co roku zastanawiam się dlaczego to ma takie znaczenie, czyli wiek. Kobiety szczególnie są przeczulone na tym punkcie. Dlaczego?  W tym roku obchodzę 25 urodziny. Co roku jednak słyszę te same życzenia:  miłości, chłopaka, męża, powodzenia w szkole, na uczelni, znalezienia pracy, dzieci. Dla niektórych osiągnięcie tego trochę trwa. Czy powinnam tak jak inni wpadać w panikę? Kolejny rok mija, a życzenia się nie spełniają. Jednak czy są one moje? Warto gonić za czymś co nie jest moim życiowym celem? Nie mówię, że nie chcę tego wszystkiego, ale mam inne priorytety. Ciągłe wypominanie czego nie mam sprawia przykrość i tego staramy się unikać. Nie jednak tylko tego może bać się przeciętna kobieta. Nasza uroda przemija, a wraz z nią słabną nasi adoratorzy. Już nie tak często usłyszy się, że wygląda się pięknie, słodko i powabnie.  Chcę jednak przypomnieć, że nie tracimy, aż tak duż