Stany lękowe - Anxiety
Od dawna chciałam napisać na ten temat, ale nie miałam odwagi. Nie wiem czy to była kwestia przyznania się samej przed sobą czy może nie chciałam, żebyście o tym czytali, ale podjęłam decyzję i jest. Kiedy się to zaczęło? Już dawno. Zawsze miałam tendencje do wymyślania niestworzonych wizji przyszłości, świata idealnego. Nie ma czegoś takiego! Nie da się wszystkiego zaplanować. Wcześniej powodowało to u mnie problemy z żywieniem. Teraz w sumie też nie mam ochoty na jedzenie, ale bardziej jest to spowodowane ściskiem żołądka niżeli formą kary za niewykonanie zadania. Objawy bywają różne w stanach lękowych. U mnie jest to przyspieszony oddech, bóle w klatce piersiowej, a nawet płacz. Pojawia się też problem ze snem. Nie jest łatwo przyznać się przed samym sobą, że nie masz sił, nie dajesz rady, że masz już dość (albo ja tak tylko mam). To nie jest tak, że nie zdaję sobie z tego sprawy tylko mam głupie przyzwyczajenie, że "jeżeli coś zaczęłam to muszę to skończyć". Jak mi się