Bałagan

Myślałeś/aś kiedyś, że Twoje życie to czysty bałagan? Często mi się to zdarza. Zadajmy sobie jednak  pytanie jaki może być rodzaj bałaganu? Moim zdaniem jest on w związku z:

  • niechlujstwem,
  • lenistwem,
  • poddaniem się,
  • wzięciem na swoje ramiona zbyt dużej ilości obowiązków.

Zaczęłam tego posta pisać w momencie, kiedy wyprowadzałam się z akademika, czyli daaaaawno temu. Jak chomik chowałam po szafkach, półkach, szafeczkach czy pudełkach różnego rodzaju drobiazgi, które przecież miały się w przyszłości przydać. Może i czasami sięgałam po te rzeczy, ale czy było warto je trzymać dla takiego ciężaru i zaśmiecenia? Tak samo jest z naszym życiem. Zabieramy się za miliony rzeczy jednocześnie (przynajmniej ja tak mam), poświęcamy temu bardzo dużo uwagi, a na samym końcu uświadamiamy sobie, że może i jest to przyjemne mieć jakieś tam umiejętności dodatkowe, ale czy nie warto było ten czas i nerwy poświęcić na coś co się kiedyś przyda? Nie twierdzę, że nie należy szukać zajęć, które dają nam dużo radości, ale jeśli takie zajęcie powoduje w Twoim życiu wiele konfliktów z bliskimi czy na pewno warto?


Ile to już razy poddaliśmy się w związku z jakąś relacją? Jak często odpuszczamy sobie znajomości, bo są zbyt trudne, nie wyjaśniamy sobie wszystkiego do końca i w końcu powstaje właśnie ten bałagan? Kluczem do rozwiązania tego jest rozmowa. Nie lubię konfliktów, wszyscy ich nie lubią, ale jeśli ktoś ma do mnie jakieś ALE automatycznie czasami zamykam się w sobie lub wręcz przeciwnie krzyczę, żeby zagłuszyć to co ta osoba ma mi do powiedzenia. Zmieniam to i staram się nie przekazywać swoich skarg krzykiem i słucham w czym ja zawiniłam. Trzeba pamiętać, że nie zawsze się ma rację, a w konfliktach w 99% winne są obie strony. Trzeba mieć odwagę, żeby powiedzieć co naprawdę o sobie myślimy i wzajemne zaufanie, że to co się powie jest szczere, a nie wypowiedziane tylko w gniewie.


Lenistwo. Och... jak ludzie kochają lenistwo. Wśród znajomych nie mam chyba osoby, które nie lubi leniuchować. To jest czas tylko dla siebie, na pozostawienie wszystkiego "na potem". Właśnie te ostatnie dwa słowa nas gubią. "Na potem", albo "później", nie zapominajmy o "za chwilę/minutkę", są złudnymi określeniami piętrzących się spraw. W końcu mamy taką ogromną ich ilość, że BUM, wszystko się wali. Nie odkładajmy niczego na później. Zróbmy to teraz, zerwijmy ten przysłowiowy plaster i miejmy to z głowy. Czasami może podczas podejmowania decyzji potrzeba trochę czasu, szczególnie w tych ważnych, zmieniających całe życie. Jednak ile razy minęła Ci przed nosem super okazja, bo za długo odstawiłeś sprawę na później? Bierz tego byka za rogi i choćby nie wiem jak byłaby trudna sprawa, trzymam za Ciebie kciuki :)


Dobra, może już zaczynasz ogarniać temat, ale może chcesz go odbębnić i mieć za sobą? Czasami sytuacje, kiedy zrobimy coś na szybciora, bez przemyślenia, tylko żeby szef/szefowa w pracy się odczepili, powoduje, że spędzamy nad pewnymi rzeczami dużo więcej czasu. I po co? Weźmy się po prostu za te sprawy z pełną mobilizacją, chociażby była to najłatwiejsza rzecz pod słońce, bo w tym czy innym przypadku, może się okazać, że dla kogoś innego ma to ogromne znaczenie i przez zrobienie czegoś niechlujnie spowoduje nie tylko bałagan w sprawie (czynności), ale nawet relacji. 

Znacie jeszcze jakieś inne powody dlaczego w naszym życiu powstaje tyle bałaganu?

Do usłyszenia.
Marta XOXO

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Poddaj się

Niezależnie ile razy by na ten temat nie spojrzeć zawsze się widzi coś co jest trudne w danym momencie. Na pewno teraz masz pewne cięższe momenty. I ta myśl od razu wchodzi do głowy: "Poddaj się. Po co tak ze sobą walczysz?". Mam teraz taką myśl, a nawet w kilku sprawach. Jakiś czas temu moje życie potoczyło się tak, że wróciłam do mojego domu rodzinnego, jestem bezrobotna, wzięłam dziekankę na uczelni co oznacza jeszcze dłuższe studia i nadal jestem samotna, bez drugiej połówki. Kiedy pakowałam się z Opola do domu byłam pełna wiary w zmiany, które nadejdą. Wiadomo miałam myśli, że jednak trochę trudno zostawić życie jakie się prowadziło samotnie w mieście i wrócić na wieś. Miałam zawsze wszystko pod ręką: kino, teatr, filharmonia, biblioteka, kawiarnie i restauracje. Jeśli miałam kaprys wyjścia na ciekawy wieczorek z autorem jakiejś książki, którą niedawno czytałam mogłam po prostu w 5 minut się ubrać i wyjść. Zostawiłam tam też znajomych, może nie takich, którzy mieszkali w
Czytaj więcej

Co oglądałam w sierpniu

Obraz
Matko już koniec sierpnia! Jak ten czas ucieka! Jako, że nudzi mi się ogromnie w czasie wolnym zaczęłam oglądać filmy. Poniżej wstawiam wszystkie tytuły, które widziałam i moje krótkie recenzje. Mother, it's the end of August! How time is running out! As I get bored enormously in my free time, I started watching movies. Below I put all the titles I've seen and my short reviews. Dopóki piłka w grze /  Trouble with the Curve Źródło: https://images.app.goo.gl/83FsYCY5SvuJFeLm9 Film nie najmłodszy, bo z 2012 roku jednak gra w nim sama śmietanka według mnie. Gus Lobel (Clint Eastwood) jest znanym łowcą talentów w Baseballu. Łowca ma jednak problem, nie domaga mu już wzrok. Jego pracodawca Pete (John Goodman) prosi więc o pomoc jego córkę Mickey (Amy Adams) by pomogła mu w ostatnim przedsięwzięciu. Dodatkowo poznajmy przystojnego Johnnego (Justin Timberlake!). Nie jest to film łatwy, ale na pewno ma swoje momenty i dałabym mu 4 na 5 gwiazdek.  Dopóki piłka w grze - zwias
Czytaj więcej

Ideał

Obraz
Czy Ty też tak masz, że zastanawiasz czemu nie pasujesz do reszty, albo nie jesteś ideałem? "Twój czas jest ograniczony, więc nie marnuj go na byciem kimś, kim nie jesteś" Steve Jobs Ostatnie nerwowe sytuacje sprawiały, że zaczęłam się zastanawiać czy jest ze mną coś nie tak. Zostałam odrzucona przez niektóre osoby i stwierdziłam, że musi to być moja wina. Znalazł mnie jednak cytat (tak, to on znalazł mnie, a nie na odwrót). Przypomniał mi, że jednak to ja decyduję z  kim jestem i kto spędza czas w moim towarzystwie. Wynikiem mojego zagubienia było to, że zastanawiałam się co powinnam zmienić, żeby zostać docenioną i zaakceptowaną przez wszystkich. Po narzekaniu o tym, że świat jest zły i mnie nie rozumie (bunt jak u nastolatki - bez sensu i logiki), koleżanka, określmy jako D., napisała mi w wiadomości coś ciekawego. Powinnam się skupić na kimś, kto doceni mnie za to jaka jestem i olać tych, którzy tego nie widzą, jaką wartościową jestem osobą. Proste, co nie?
Czytaj więcej